Uczucie pragnienia jest odczuciem bardzo subiektywnym. Polidypsja to rzadkie schorzenie, które powoduje wzmożone pragnienie bezwzględu na stan powietrza, wysiłek, czy pogodę. Łączy się to często ze wzmożonym usuwaniem wody z organizmu zarówno przez mocz, jak i pot. Czym się charakteryzuje i jakie mogą być jej przyczyny? Odpowiadamy w artykule!
Definicja i możliwe przyczyny wzmożonego pragnienia
Lekarze zalecają spożywanie od 1,5 l do 2 l płynów dziennie. W niektórych przypadkach np. u kobiet ciężarnych zaleca się spożywanie nawet 3 l wody dziennie. O polidypsji natomiast mówimy wówczas, gdy spożycie regularnie osiąga nawet 6 l na dobę. Jednocześnie wypijaniu dużej ilości płynów towarzyszy wielomocz, nadmierna potliwość, czy produkcja sporej ilości śliny. Oznacza to, że organizm nie tylko domaga się dużej ilości wody, ale również sporo tej wody traci.
Picie zbyt dużej ilości płynów prowadzić może do rozrzedzenia krwi oraz wypłukiwaniu wszelkich mikro- i makroelementów z organizmu. Wzmożone pragnienie może mieć wiele przyczyn, a wśród najczęstszych wyróżnia się:
- choroby psychiczne (schizofrenia, choroba afektywna-dwubiegunowa),
- cukrzycę,
- moczówkę,
- przewlekłą chorobę nerek,
- nadczynność tarczycy.
Polidypsja, a inne przyczyny
Wzmożone uczucie pragnienia oczywiście nie musi od razu być związane z poważnymi chorobami, a być wywołane nieprawidłową dietą. Nadmierna ilość soli w potrawach, czy stosowanie dużej ilości ostrych przypraw, czy pikantnych produktów, może prowadzić do polidypsji. Wzmożone pragnienie łączyć się również może z przyjmowanymi lekami. Leki psychotropowe, niektóre antydepresanty, stabilizatory nastroju, czy leki moczopędne również mogą prowadzić do wzmożonego uczucia pragnienia.
Dlaczego wzmożone pragnienie jest niebezpieczne?
Niektórym może się wydawać, że wzmożone pragnienie to pożądana cecha, w końcu na każdym kroku przypomina się, aby przyjmować dużą ilość płynów. Jednak, jak w każdym przypadku obowiązuje zasada „co za dużo, to nie zdrowo”. Zaburzenia w gospodarce wodnej w organizmie zawsze prowadzą do poważnych niedoborów sodu i potasu, to natomiast może prowadzić do drgawek, a nawet śmierci. Zbyt duża ilość elektrolitów bowiem jest równie niebezpieczna, co ich niedobór.
Leczenie i diagnoza
Badanie i wywiad z pacjentem są pierwszym krokiem do właściwego zdiagnozowania choroby. Wzmożone pragnienie potwierdza się lub wyklucza po podstawowych badaniach krwi, pomiaru objętości przyjmowanych płynów, badaniu czynności nerek, stężenia glukozy i elektrolitów. Leczenie zależy od tego, jakie będą wyniki badań.
