Nastawiacze kości znani byli w najbardziej prymitywnych kulturach. Wraz z magami, szamanami i znachorami, otaczano ich wielkim kultem. Obecnie kręgarstwo ciągle cieszy się dużą popularnością. Czy jednak bezpiecznie jest korzystać z jego możliwości?
Jak powstało kręgarstwo?
Tak naprawdę nie wiadomo ile wieków temu i gdzie dokładnie powstało kręgarstwo. Ponoć stosowano je już w starożytnych Chinach. Istnieją dokumenty potwierdzające że także Hipokrates korzystał z tej leczniczej metody. Uważał on zmiany w ustawieniach poszczególnych kręgów względem siebie za powód wielu schorzeń. Od niego pochodzi ponoć pierwszy potwierdzony opis tego typu praktyk, albowiem opisywał on zabiegi z zakresu terapii manualnej.
W dawnych czasach kręgarstwo cieszyło się wielką popularnością na wsiach. Jego adeptów uważano często za cudotwórców. Sama ta nazwa „kręgarstwo” oznaczała rodzaj technik manualnych, stosowanych w dawnych czasach do „nastawiania” kręgosłupa. Wykonujący te zabiegi kręgarze nie zawsze byli przeszkoleni. Często zawód ten przechodził z ojca na syna i nie miał do końca podstaw naukowych. Dokładny opis przypadków cierpień z powodu uszkodzenia lub nadwrażliwości kręgosłupa opisali dwaj Amerykanie w 1834 roku.
Kim jest kręgarz?
W obecnej opieki zdrowotnej, rola kręgarza budzi liczne kontrowersje i wątpliwości. Czy jest to lekarz, uzdrowiciel działający w tradycyjny sposób, czy też coś pomiędzy? Aby móc na nie odpowiedzieć, kluczowe jest zrozumienie, kim tak naprawdę jest kręgarz, jakie ma kwalifikacje oraz w jaki sposób może wspierać swoich pacjentów.
Kręgarz to specjalista, którego głównym zadaniem jest diagnoza, terapia oraz profilaktyka zaburzeń układu mięśniowo-szkieletowego, z naciskiem na kręgosłup. Działalność kręgarzy opiera się przede wszystkim na manualnych technikach terapeutycznych, takich jak korekty kręgosłupa i inne formy terapii manualnej, które mają na celu poprawę funkcji kręgosłupa, zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz wspieranie ogólnego stanu zdrowia. Współpracują z pacjentami borykającymi się z bólami pleców, karku, migrenami, a także innymi schorzeniami związanymi z układem mięśniowo-szkieletowym. Ich podejście jest holistyczne, co oznacza, że oprócz leczenia konkretnych dolegliwości, starają się także poprawić ogólny stan zdrowia pacjenta.
Kręgarstwo a chiropraktyka
Obecnie pradawna wiedza kręgarzy i znachorów została zweryfikowana. Jest ona stosowana pod nazwą chiropraktyka lub terapia manualna. Nazwa chiropraktyka pochodzi z języka greckiego i oznacza ,,chiro” (czyli ręka) oraz ,,practicors” (czyli czynione). Złożenie tych dwóch słów daje nam praktykę czynioną rękami, czyli inaczej mówiąc terapię manualną. Chiropraktyka została stworzona pod koniec XIX w. w Stanach Zjednoczonych przez Daniela Davida Palmera, który utrzymywał, że wiedzę o niej otrzymał od nieżyjącego od 50 lat lekarza. Ponieważ dzięki manipulacji kręgami udało mu się wyleczyć głuchotę, założył on tak zwaną Szkołę Chiropraktyki Palmera.
Według założeń chiropraktyki, zdrowie organizmu ludzkiego opiera się na swobodnym przepływie impulsów przez układ nerwowy, a przemieszczenia kręgów mogą prowadzić do ucisku poszczególnych nerwów i powodować różnego rodzaju dolegliwości.
Czym jest terapia manualna?
Terapia manualna składa się z czterech podstawowych technik leczniczych, zwanych chwytami. Służą one przywróceniu właściwej ruchomości w zablokowanych fragmentach kręgosłupa albo stawach. Należą do nich:
- masaż –specjalnie opracowany masaż leczniczy,
- metoda trakcji – rozciąganie kręgosłupa na specjalistycznym stole, w celu uwolnienia nerwów uciśniętych przez poprzesuwane kręgi,
- mobilizacja – powtarzanie ruchów w różnych segmentach kręgosłupa bądź stawów, aby poprawić ich ruchomość i zlikwidować istniejące w nich zaburzenia,
- manipulacja – działania w celu uwolnienia uciśniętego dysku lub nerwów, w celu pozbycia się bólu.
Dzisiaj ludowe kręgarstwo jest wypierane przez profesjonalnych fizjoterapeutów, chiropraktyków oraz osteopatów, stosujących techniki bazujące na badaniach RTG, czy też rezonansie magnetycznym. Powinny być to zawsze osoby z wykształceniem medycznym. Jak zwracają uwagę specjaliści, terapia manualna różni się od „ludowego kręgarstwa” tym, że dyplomowany profesjonalista przed wykonaniem każdego zabiegu przeprowadzi badanie ortopedyczne czy też neurologiczne.
Korzystając z zabiegów terapii manualnej można uwolnić od bólu kręgosłupa, stawów czy też korzonków. Można nawet zlikwidować dolegliwości nawet w przypadku wypadniętego dysku, czyli przepukliny jądra miażdżystego, unikając poważnej operacji kręgosłupa. Kręgarstwo można również stosować w leczeniu dysfunkcji układu mięśniowo-szkieletowego. Terapia manualna pozwala również na przywrócenie ruchomości stawów oraz więzadeł i skutecznie zastępuje stosowanie preparatów przeciwbólowych.
Co można leczyć za pomocą terapii manualnej?
Terapia obejmuje schorzenia takie jak:
- bóle głowy pochodzenia odkręgosłupowego,
- szumy w uszach pochodzenia odkręgosłupowego,
- zawroty głowy pochodzenia odkręgosłupowego,
- bóle bioder, kolan, barków, łokci, nadgarstka,
- wypadnięty dysk,
- drętwienie, mrowienie stóp,
- dyskopatie,
- rwa kulszowa,
- bóle krzyża, odcinka szyjnego kręgosłupa, czy między łopatkami,
- rwa barkowa,
- skoliozy,
- drętwienie, mrowienie palców rąk.
